พระเลี่ยงหรือภาษาล้านนาเรียกพระเหลี่ยมซึ่งหมายถึง แหลม เป็นพระลำพูนที่มีความนิยม ไม่ยิ่งหย่อนกว่าพระอื่น ๆ เช่นกัน ที่ขุดพบมีอยู่ ๒ พิมพ์หลัก ๆ คือ พระเลี่ยงพิมพ์บัวเม็ดและพระเลี่ยงพิมพ์บัวเหลี่ยม โดยกรุที่ขุดพบมีดังนี้.. ๑. กรุวัดประตูลี้ มีทั้งบัวเหลี่ยมและบัวกลม โซนจะออกเนื้อหยาบมีเม็ดแร่ปนอยู่บางองค์เป็นเนื้อละเอียดก็มีเช่นกัน เป็นกรุที่ได้รับความนิยมสูงสุด โดยพิมพ์บัวเม็ดจะได้รับความนิยมสูงกว่าพิมพ์บัวเหลี่ยม ส่วนใหญ่มีสี ขาว, พิกุลและเขียว..... ๒. กรุมหาวัน กรุนี้เป็นพิมพ์บัวเหลี่ยมไม่มีเส้นขวางใต้รักแร้แตฐานจะกว้างดังที่โชว์ในรูป องค์ใหญ่ หลังหนามีรอยนิ้วมือประปราย หาพบเจอได้ยากมาก ค่านิยมสูงพอ ๆกับกรุประตูลี้... ๓. กรุดอนแก้ว เป็นพิมพ์บัวเหลี่ยม เนื้อหาต่างจากกรุประตูลี้ชัดเจน คือ โซนเดียวกับพระเปิมหรือพระบางที่มีดินละเอียดแต่หยาบกว่ากรุมหาวันและมีตำหนิที่ซอกแขน... ๔. กรุดอยติ เป็นแม่พิมพ์เดียวกับกรุดอนแก้วและมีตำหนิที่ซอกแขนแต่เนื้อจะหยาบกว่ากรุดอนแก้วเล็กน้อยส่วนการปาดด้านหลังจะแตกต่างกัน ส่วนพระเลี่ยงกรุดอยติพิมพ์เล็กนั้นสร้างขึ้นมาในยุคหลัง คือปี พ.ศ.๒๓๙๔